Gesjoemel

Onlangs heeft een zorgverzekeraar laten weten "gesjoemel" van alternatieve behandelaars niet meer te tolereren. Het concrete geval betrof een arts-acupuncturist die op alle nota's "consult acupunctuur" vermeldde, ook al deed hij iets heel anders (en blijkbaar deed hij heel vaak iets anders, alleen wat hij dan precies deed stond niet in het persbericht). De verzekeraar vergoedt voorlopig geen behandelingen van de betreffende acupuncturist meer en heeft een klacht ingediend bij diens beroepsvereniging (dit blijkt overigens niet - o, uiteindelijk wel - de N.V.A. te zijn). Nou neem ik graag aan, dat deze persoon consequent iets heel anders deed dan acupunctuur, maar de vraag is dan natuurlijk wel: wat valt er nog onder acupunctuur, en wat beslist niet meer? En wie bepaalt dat eigenlijk?

Ik neem maar even aan dat de betreffende acupuncturist geen autowasstraat had, dus hij zal wel iets in de al dan niet vermeende ziektebestrijding of gezondheidsbevordering gedaan hebben. We kunnen er alleen naar gissen. En inderdaad, als hij standaard orthomoleculaire voedingssupplementen uitpendelde en verkocht onder het motto "acupunctuur wordt vergoed, deze pillen niet, dus we noemen het acupunctuur", dan lijkt me dat niet zo'n succes, dan moet hij bij een andere vereniging zijn. De zorgverzekeraar vertelt het ons niet, dus misschien werkte deze acupuncturist wel al jaren zonder problemen met 'electro-acupunctuur' en heeft de zorgverzekeraar onlangs gehoord dat dat niet met naaldjes is, dus geen acu-punctuur. Je weet het niet. Is deze man crimineel, of moet hij in ieder geval "aan de schandpaal", zoals de verzekeraar vast aankondigt voor als het nog eens gebeurt? Moeten zijn patiënten op een zwarte lijst als ze proberen om vergoeding te krijgen voor een behandeling?

Wie bepaalt dat eigenlijk, wat er wel en niet acupunctuur is? De N.V.A. heeft een beroepsprofiel (aan herziening wordt overigens gewerkt), waarin beschreven wordt wat Chinese geneeswijzen zijn, en dat acupunctuur daarin op dit moment de meest gepraktiseerde vorm is, die echter regelmatig wordt ondersteund met (ik citeer uit het hoofd): voorschrijven van kruidenpreparaten, voedingsadviezen, massage en meditatietechnieken/qigong. Misschien heb ik de laatste er wel bijverzonnen, maar ook dit is één van de vijf pijlers van de 'TCM'.
Er zijn acupunctuurtechnieken die niet of nauwelijks van 'prikken' gebruikmaken, zoals de Japanse Toyohari. En er zijn prikvormen die weinig met Chinese geneeswijzen te maken hebben, zoals auriculotherapie. We komen er als vereniging zelf soms al nauwelijks uit, en als de verzekeraar ons niet vertelt welke norm hij heeft gehanteerd, zullen we nooit weten of de activiteiten van de betreffende acupuncturist alleen volgens de verzekeraar niet door de beugel konden, of dat de vereniging al dan niet na rijp beraad daar anders over denkt. En stel dat de vereniging daar anders over denkt, wat betekent dat dan voor de vergoeding van de bij die vereniging aangesloten acupuncturisten?

Ik weet niet hoe verstandig het is om er voor uit te komen, maar ik meld het toch maar even: soms prik ik in een consult geen enkele naald. Soms vind ik dat namelijk niet nodig, of lijkt het me zelfs contraproductief. Een voorbeeld: jonge vrouw, kwam enkele maanden geleden een aantal keren voor acupunctuur in verband met hoofdpijn. Nu komt ze terug. Het gaat heel goed met haar, ze heeft nauwelijks hoofdpijn, maar ze heeft steeds zo'n raar gevoel op de borst en vooral in het maagkuiltje. Dan kán ik natuurlijk aan de slag gaan om dat gevoel weg te krijgen, maar iets in hoe zij hierover vertelde maakte dat ik haar vroeg om in een korte meditatieve oefening eens goed te voelen wat ze daar voelde. Vervolgens gaf ze me de meest volmaakte beschrijving van een gezonde, goed functionerende Chong Mai die ik in jaren heb gehoord. We spraken er nog even over hoe het zou kunnen zijn om die vitale kracht die ontspringt in haar onderbuik verder toe te laten in haar lijf en leven, en zij gaf aan, dat dit een heel andere kijk op de (nu voormalige) klacht gaf.
Dit vind ik in de geest van acupunctuur, en dit ene 'consult acupunctuur' bespaarde de verzekeraar heel wat te vergoeden behandelingen.

Wanneer in de toekomst op de factuur vermeld moet staan of en hoeveel naalden je gebruikt hebt als voorwaarde voor vergoeding van de behandeling zal ik helaas gedwongen zijn om een doosje naalden op mijn bureau te hebben liggen om er daarvan aan het eind van een naaldloos consult nog eventjes ééntje ongeïnteresseerd op een willekeurige plek in de onderarm te prikken. Consult acupunctuur. Alle macht aan de verzekeraars.

Koos van Kooten
september 2005